Ollo Verde: Ollo ás obras!

Onte leía no xornal que comezan as obras do tramo do AVE entre Vilagarcía e Catoira.
Semella que nas inmediacións dos antiguos talleres de Renfe foi necesario expropiar vinte fincas e que se vai construir un túnel á altura de Trabanca Sardiñeira.

Este tipo de obras teñen un forte impacto sobre o medio e sobre a xente. Eso sen contar que queren facer desaparecer o actual servizo de tren. Neste blog xa teño manifestado o meu apoio á campaña "Salva o tren", porque amén das grandes velocidades, o tren de cercanías é usado por moita xente e é moi necesario.

Tamén poden causar grande impacto sobre o patrimonio arqueolóxico, ainda que supoño que o proxecto vai acompañado dun informe valorativo e das adecuadas correccións, porque a zona é especialmente rica en xacementos: Castro de Trabanca, petróglifos, cerámicas da Idade do Bronce, etc.

A cuestión é que nas proximidades dos antigos talleres da Renfe xa hai anos que veño intentando atopar unha referencia toponímica recollida por Salvador Parga Pondal, dun terreno chamado "Ojo Verde" ou Olloverde, onde foi atopado un vaso cerámico prehistórico enteiro en 1952.

(Arriba tedes unha imaxe de Vilagarcía tomada no chamado "vuelo americano" entre 1956 e 1957. Sirve como referencia de como estaba a paisaxe daquela).

Cito textualmente:

"...encontrado en Carril (fala do vaso) en octubre de 1952. El vaso apareció en los trabajos de desmonte para la ampliación de los talleres de la Renfe, en el terreno llamado "Ojo Verde". Fue recogido inmediatamente, salvándolo así de una cierta destrucción, por el ingeniero D. Vicente J. Fernández Crespo y el jefe de Talleres, D. Cándido García, que generosamente me lo entregaron... Anoto el hecho de que posteriormente y casi en el mismo lugar apareció una piedra de granito con un rebaje en forma de cuenco, lamentablemente no conservada...".

O vaso pertenceu á colección Parga e se conserva e está exposto na Facultade de Xeografía e Historia da Universidade de Santiago de Compostela (Alomenos cara ao ano 1998 no que fixen esta foto).

Parga dice que estaba pintado con triángulos negros. Eu non os vin. O que si é que está restaurado (se ve a diferencia coa foto en branco e negro).

Este vaso se inclue dentro dun grupo relativamente abondoso no Noroeste Peninsular, cunha cronoloxía na parte final da Idade do Bronce. A pedra da que fala Parga podería ser a tapa dunha foxa funeraria, ao estilo da necrópole de Monte Mesiego ou de Coto da Laborada, na provincia de Ourense.

A ver se alguén ten algunha pista de por onde estaba esa finca.

Agora que arremete o AVE sempre convén estar co ollo posto nas obras... e neste caso, Ollo Verde.

REFERENCIAS

Parga Pondal, S. 1955. Nota sobre un vaso de la colección Parga. III Congreso Nacional de Arqueología. (Zaragoza, 1993):406-409.

Por si queredes ler máis da cerámica da Idade do Bronce ou da súa restitución 3D, vos deixo un par de enlaces da miña colega Pilar Prieto.