Nos anos 90 en Portugal, foron descubertos importantes gravados Paleolíticos no lugar de construción do encoro de Fôz Côa. Como nunca acontecera, a multiplicación de accións cidadás e nunha mobilización social insospeitada, conseguiu o inaudito, a decisión política final de non construír a presa. Falaban de Foz Coa na universidade, na televisión, pero tamén na perruquería, na panadería, na misa, no super… Foi a resistencia da opinión pública a que conseguiu a suspensión das obras e a preservación daquelas “gravuras” que según o slogan “nâo sabem nadar”. Daquela “batalha do Côa” sairon victoriosos todos os cidadáns.
Empregando frases pronunciadas en diversos medios estes días polo "affair ravella", este tamén é un punto de inflexión para a sociedade vilagarciana. A “sociedade civil” que toma voz na defensa do seu. A “bancarrota de Ravella” consegue o milagre dunha vila máis humana. Unha vila que non dá importancia ás cousas polo mero valor material, preocupada por preservar os espazos e as fisonomías. Unha sociedade onde a palabra flúe polas rúas, polas cafeterías, polos blogues... Unha vila con cidadáns que moven o cú, que son capaces de falar, crecer, organizarse e actuar con dilixencia. O NÓS da memoria colectiva, inmaterial as veces, hoxe tivo voz e voto.
Esperamos que sexa o precedente dunha mudanza social da que saian vitoriosos todos os cidadáns arousáns preocupados polo presente, e polo futuro do pasado.
Dende Apedradoencanto unha cordial aperta para todos.
No hay comentarios:
Publicar un comentario