O día 24 de Xuño, recén estreado o verán, a eso das nove, xuntáronse unhas vinte personas en András a escoitar a conferencia de Elías López-Romero sobre as intervencións feitas no círculo lítico de Lobeira.
Os autobuses subían cheos de xente... pero camiño dun funeral. Na Casa de Cultura recén rematara un obradoiro sobre cestería con maioría de mulleres.
Na sala, ao fin, maioría de homes...
Elías comezou pola paisaxe, pero no minuto dez, un tractor obrigou a deter a charla metendo o ruido polo medio das verbas. Tribulacións do medio rural.
Elías falou do conxunto estudado, da metodoloxía da intervención... pouco a pouco o sistema de gradiometría, os sistemas tridimensionais de rexistro, a escavación... os pasos dados no traballo de investigación, cada un cosido ao anterior.
Impresión na cara dos veciños ao ver a foto do voo americano do 1956 no que se percibía un camiño antigo polo medio do conxunto, cara o cumio de Lobeira, do que ninguén se lembraba.
Restou tempo para as preguntas. Din que neste tipo de conferencias a xeite "escoita pero non entende".
Non semella, se atendemos as preguntas planteadas ao fin. Algunhas foron sobre o tempo, interesándose polas datacións ou solicitando aclaracións sobre a anterioridade do círculo lítico con respecto
as mámoas. Outras, máis que preguntas, semellaban un requerimento de novas charlas e máis información: ...os túmulos eran enterramentos? ...pero entón canta xente vivía?... e como se relacionan con outros sitios
da zona?...
E sempre hai alguén máis pragmático: ...pero ides seguir escavando ou non?!
Ao rematar, algúns quedaron a falar cos arqueólogos. Outros marcharon ao estilo "aí quedades".
Logo aínda quedaron falando os arqueólogos, do mal que está a investigación, do difícil que é investigar e traballar... do lonxe que as veces se cae da casa...
Foi o que deu a xornada, para falar catro boas cousas (e un funeral).... como a película.
